Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Εάν διανύαμε την εποχή του χαρτιού και της γραφομηχανής θα άρχιζα κάπως έτσι : “πολύ μελάνι έχει χυθεί ….”, επειδή όμως διανύουμε την εποχή του Η/Υ των social media , του autocorect κλπ, θα ξεκινήσω κάπως έτσι :
Πολλές ανθρωποώρες έχουν αφιερωθεί στην αναπαραγωγή και αντιγραφή σημείων του Γενικού Κανονισμού ΕΕ 679/2016 γνωστού και ως GDPR και για την ανάγκη προσαρμογής των εταιρειών στις νέες απαιτήσεις αναφορικά με την προστασία και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Αν κανείς επιχειρούσε να τοποθετήσει την ενασχόληση με το θέμα σε ένα διάγραμμα με τον ένα άξονα να είναι ο χρόνος, με σημείο εκκίνησης τον 5ο του 2016 και τέλος τον 5ο του 2018 και το άλλο ο όγκος της πληροφορίας-ενημέρωσης, θα παρατηρούσε ένα απίστευτο σχεδόν κατακόρυφο limit up από 10/5/18 έως σήμερα, και ως ερμηνεία θα έδινε την κλασική : “εεεε, εμείς οι Έλληνες της τελευταίας στιγμής είμαστε, no worries , το αποδείξαμε και στους Ολυμπιακούς του 2004”.
Σε αυτό το κλίμα , κάποιοι προσπαθούν να φέρουν τον πανικό και να σπείρουν φόβο σε εταιρείες διότι οι κακοί πολίτες τους περιμένουν στην γωνία και από 26/5 και εφόσον δεν έχουν συμμορφωθεί θα πληρώσουν αμύθητα ποσά σε πρόστιμα , μέχρι του σημείου εξαφάνισης τους. Και ποιος κερδίζει από όποιους τελικά τσιμπάνε; Μα φυσικά όλοι όσοι (συμπεριλαμβανομένου και εμού) ασχολούμαστε με το θέμα παρέχοντας τις σχετικές υπηρεσίες προς την κατεύθυνση της συμμόρφωσης.
Για να βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά και να δούμε με τι έχουμε να κάνουμε :
1. όσοι ακολουθούσαν την ισχύουσα μέχρι σήμερα νομοθεσία αναφορικά με τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, δεν έχουν λόγω να ανησυχούν και είναι ελάχιστες οι κινήσεις που θα πρέπει να κάνουν.
2. όσοι δεν την ακολουθούσαν και έγραφαν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, καλά κάνουν και ανησυχούν
3. όσοι “καλοπροαίρετοι ” πολίτες πιστεύουν ότι έχουν κάτι να κερδίσουν (σε τάλαντα) αν προχωρήσουν σε καταγγελίες κλπ, πλανώνται πλάνη οικτρά
4. όσοι αναρωτιόνται γιατί και ενώ είναι σε γνώση μας (λέμε τώρα) ήδη από τον 5ο του 16 ο Κανονισμός, δεν έχει γίνει τίποτα μέχρι σήμερα, να κάνουν παρέα με το πολιτικό επιτελείο το οποίο έχει ακριβώς την ίδια ερώτηση (ακόμη αναμένουμε την ελληνική εκδοχή του πάντοτε maximalistikou Έλληνα νομοθέτη)
5. αυτό που αλλάζει με τον νέο Κανονισμό και είναι άξιο αναφοράς , είναι ότι η ευθύνη εφαρμογής του φεύγει από την Αρχή Προστασίας και πάει στο κάθε νομικό πρόσωπο ξεχωριστά , το οποίο και είναι υπόλογο για την εφαρμογή του (αρχή λογοδοσίας), ότι η συναίνεση ή η άρνηση προς επεξεργασία θα πρέπει να είναι ρητή και να προκύπτει ξεκάθαρα, ότι το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαιώματα τα οποία πρέπει να του επικοινωνηθούν και να του είναι εύκολη η άσκηση τους.
6. δεν υπάρχει καμία διαδικασία πιστοποίησης DPO (Υπεύθυνου Προστασίας Δεδομένων) και κανείς δεν μπορεί να σας επι τίποτα για τον νέο Κανονισμό και να είναι 100% σίγουρος για την ερμηνεία των διατάξεων του και κατ επέκταση την εφαρμογή τους (δεν υπάρχει πρακτικη, ακόμη και η ίδια η Αρχή δεν γνωρίζει πολλά πράγματα, δεν έχει ψηφιστεί σχετικός νόμος που να καλύπτει όσα κενά έχει αφήσει ο Κανονισμός).

Έχοντας πει αυτά, ας προβληματιστούμε, ας σκεφτούμε ψύχραιμα και ας μην μας πιάνει ο πανικός της τελευταίας στιγμής για το GDPR με αποτέλεσμα να γίνουμε GTI, TypeR, ST κλπ προσδιοριστικά ταχύτητας, διότι ως γνωστόν ο δρόμος της ξαφνικής επιτάχυνσης και κατανάλωση σημαίνει και λάδια καίει.
Καλό καλοκαίρι αναφορικά με τον Κανονισμό και τα λέμε από Φθινόπωρο κατόπιν ωρίμου σκέψεως και ελληνικής πολιτειακής βούλησης.

Πολυχρόνης Κοκκινίδης
Αντιπρόεδρος της « κοινωνίας αξιών»