ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΑΝ ΑΙΩΝΙΑ ΕΦΗΒΕΙΑ… (Σκέψεις για την Ελλάδα του σήμερα…)

Όσοι κατοικούμε στην γεωγραφική περιοχή με το όνομα Ελλάδα, έχουμε ενστερνιστεί την ιστορία της και την κουλτούρα της, έχουμε αναπτύξει συναισθηματικούς δεσμούς εξάρτησης μαζί της, συμπεριφερόμαστε σαν να διανύουμε μια διαρκή, αιώνια θα την έλεγα, εφηβεία.
Πέρα από τα θετικά που εμπεριέχει η έννοια της εφηβείας (αυθορμητισμό, ιδέες, όνειρα, έκφραση συναισθημάτων, αμφισβήτηση, σύγκρουση κλπ) έχει και αρκετά αρνητικά, όπως είναι η συμπεριφορά , που χαρακτηρίζεται από αστάθεια, όπως και οι απόψεις και οι αντιλήψεις των εφήβων.
Είναι απρόβλεπτοι, καθώς στον ψυχικό τους κόσμο εναλλάσσεται η υπερβολική ανασφάλεια και η υπερβολική αυτοπεποίθηση. Είναι ενθουσιώδεις και άπειροι και αυτό τους κάνει ευάλωτους και ευεπηρέαστους. Έτσι παρασύρονται εύκολα, και εκτίθενται σε σοβαρούς κινδύνους. Επιπρόσθετα δεν έχουν αναπτυγμένη κριτική ικανότητα και ταυτόχρονα νιώθουν έντονη την ανάγκη να ανήκουν κάπου. Για αυτό και υιοθετούν συχνά λανθασμένα πρότυπα.
Έτσι και η έννοια Ελλάδα (που την συνθέτουν ο γεωγραφικός τόπος, η ιστορία, η κουλτούρα και αντιλήψεις των ανθρώπων που έχουν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τα ανωτέρω) αν και κοντά 200ετη από την εκκίνηση της απελευθέρωση της, ακόμη αναζητεί τα πατήματα , την σταθερότητα της, και όχι αδικαιολόγητα.
Από το 1821 και έως και το 1974, συνέβησαν συγκλονιστικά γεγονότα, που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια και σμίλευσαν τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας. Επιτυχίες, αποτυχίες, η μέθη της ελευθερίας , η ευθύνη διαχείρισης της ανεξαρτησίας, το βαρύ φορτίο σχεδιασμού του μέλλοντος, ήταν μερικά από αυτά που έπρεπε να διαχειριστεί η νεαρά Ελλάδα. Η δυσκολία και άγνοια διαχείρισης τέτοιων καταστάσεων, την οδήγησε στην αναζήτηση έξωθεν βοήθειας, μια αναζήτηση που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα .
Αυτό το σκηνικό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει αν δεν περάσουμε στην ενηλικίωση…
Πως θα γίνει αυτό;
1. Ανάληψη των ευθυνών που μας αναλογούν
2. Αναγνώριση και περιγραφή του τι έχει συμβεί
3. Αναγνώριση του πως αυτό που συνέβη μας έχει επηρεάσει και συνεχίζει να μας επηρεάζει
4. Ορισμό ενεργειών που πρέπει να γίνουν σήμερα κιόλας ώστε να αλλάξει η εικόνα
5. Απεξάρτηση από το παρελθόν, και διεξαγωγή κάθε συζήτησης με όρους του σήμερα.
Πρέπει κάποια στιγμή να βάλουμε φρένο στους κάθε είδους παλιμπαιδισμούς (από τον ορισμό ξένων διαιτητών για διεξαγωγή εγχώριων αθλητικών διοργανώσεων, μέχρι την ελλιπή προετοιμασία για την αντιμετώπιση κάθε σοβαρού θέματος και την αναγνώριση του χρέους που έχουμε απέναντι στα παιδιά μας) και ν΄αφήσουμε πίσω τις μπουζουκερί, το κλικ, τον αυτοπροσδιορισμό μας μέσω της κατανάλωσης, το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» , την «κατσίκα του γείτονα».
Πρέπει κάποια στιγμή να ενδιαφερθούμε για τον διπλανό μας και να κατανοήσουμε ότι αν τον βοηθήσω να γίνει η ζωή του καλύτερη, τότε θα γίνει και η δική μου.
Με μια λέξη, πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί και να ζήσουμε με αυτή.
Πολυχρόνης Κοκκινίδης
Αντιπρόεδρος της « κοινωνίας αξιών»