ΠΙΚΡΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ…

Η τραγικότερη πτυχή της παραγωγής κακάο στις χώρες της Δυτικής Αφρικής είναι η σύγχρονη παιδική δουλεία.Από τη Μπουρκίνα Φάσο μέχρι το Μάλι τα δίκτυα trafficking διακινούν παιδιά για να εργαστούν στις φυτείες κακάο της Ακτής Ελεφαντοστού.
Αυτά τα παιδιά αντί να πηγαίνουν σχολείο και να παίζουν εξαναγκάζονται να δουλεύουν ώρες ατέλειωτες στις φυτείες με τα κακαόδενδρα, να σκαλίζουν με επικίνδυνες ματσέτες τα δέντρα, να εκτίθενται σε καρκινογόνα φυτοφάρμακα, να κουβαλούν βαριά φορτία σε μεγάλες αποστάσεις…

Η πραγματικότητα δεν επιτρέπει να κλείνουμε τα μάτια:

1,Οι μεγάλες εταιρείες σοκολατοβιομηχανίας δεσμεύτηκαν να τερματίσουν την καταναγκαστική παιδική εργασία στις φυτείες κακάο μέχρι το 2007. Έχουμε φθάσει στο 2017 και τόσο οι εταιρείες όσο και οι μεσάζοντες αδιαφορούν και δεν αναλαμβάνουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί.
2.Η λήψη πρωτοβουλιών σε διεθνές επίπεδο για τον τερματισμό της παιδικής εργασίας στις φυτείες κακάο κινείται σε υπερβολικά αργούς ρυθμούς.
3.Η Ακτή Ελεφαντοστού, η Γκάνα και το Τόγκο που υπέγραψαν πριν λίγο καιρό τη Διεθνή Συμφωνία για το Κακάο, σύμφωνα με την οποία οι χώρες-παραγωγοί υποχρεούνται να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας του πληθυσμού έχοντας υπόψη τις αρχές του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ΙLΟ) που απαγορεύουν την καταναγκαστική παιδική εργασία, δεν τηρούν τη συμφωνία.
4.Από την πλευρά τους οι σοκολατοβιομηχανίες, καθυστερούν υπερβολικά στην υιοθέτηση διαφανών διαδικασιών στις συναλλαγές τους.

Στον αντίποδα ας σημειωθεί ότι η λογική του fair trade που σε άλλες καλλιέργειες προστατεύει το εισόδημα των αγροτών, στην περίπτωση της σοκολατοβιομηχανίας δεν μπορεί να αποτελέσει λύση.(Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Κακάο τα προιόντα που χαρακτηρίζονται ”fair trade” αποτελούν μόλις το 0,1% της παγκόσμιας παραγωγής, πρακτικά λοιπόν είναι αμελητέα).
Με βάση το υπάρχον σύστημα παραγωγής και διακίνησης του κακάο ένας πιθανός τρόπος για να σταματήσει η παιδική δουλεία και να αυξηθούν τα εισοδήματα των παραγωγών είναι, οι καταναλωτές σοκολάτας να πρέπει να συνηθίσουν να πληρώνουν περισσότερο…
Ίσως η αύξηση της τιμής της σοκολάτας να είναι ένα τίμημα που η Δύση οφείλει να πληρώσει προκειμένου να απολαμβάνει χωρίς ενοχές τη γλυκειά αμαρτία όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το κέρδος θα φτάσει στους τελικούς αποδέκτες.Το πιθανότερο είναι να χαθεί για άλλη μια φορά στους σκοτεινούς διαδρόμους των “τρωκτικών”.

Καταλήγοντας γίνεται εμφανές ότι η μόνη πρακτική λύση που μπορεί να φέρει αποτελέσματα, είναι το εμπάργκο των καταναλωτών στην αγορά σοκολάτας.
Η περίοδος των εορτών χαρακτηρίζεται από αυξημένη ζήτηση και κατανάλωση δελεαστικών σοκολατένιων προϊόντων έτσι παρουσιάζεται μια καλή ευκαιρία να αναλάβουμε δράση!!!

Την επόμενη φορά που θα θελήσουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας μια μπάρα σοκολάτας ή να ενδώσουμε εμείς οι ίδιοι στο γλυκό πειρασμό της, ας φέρουμε στα μάτια μας την εικόνα αυτών των άλλων παιδιών και ας αναλογισθούμε πόσο πικρή είναι γι’ αυτά η γεύση της…

Τομές ακτιβισμού ”κοινωνία αξιών”