ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Ξαφνιασμένη η ελληνική κοινωνία, βλέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας το ζήτημα των 107 φοιτητών του τμήματος Διοίκησης του Πανεπιστημίου Πατρών, οι οποίοι παρέδωσαν την ίδια εργασία σε ένα μάθημα.
Τα κόμματα, οι φοιτητικές παρατάξεις και οι πανεπιστημιακές κοινότητες έχουν επιδοθεί σε ένα μπαράζ ανακοινώσεων.
Ας δούμε λίγο τα δεδομένα αυτής της υπόθεσης:
1. Στη συγκεκριμένη σχολή μπορούν να εισαχθούν και από την θεωρητική κατεύθυνση.
2. Το μάθημα στο οποίο έγινε η αντιγραφή είναι τα μαθηματικά, επομένως οι απαιτήσεις εύλογα δεν είναι ανάλογες των τμημάτων θετικής κατεύθυνσης.
Ζούμε σε μια χώρα που τα περισσότερα παιδιά, παπαγαλίζοντας, κάνουν φροντιστήριο για να μπουν στα πανεπιστήμια και όταν μπουν, κάνουν και πάλι φροντιστήριο για να πάρουν πτυχίο. Η ουσία της γνώσης έχει απαξιωθεί πλήρως.
Ζούμε σε μια χώρα που κανένας δεν εξετάζει από πού και με ποιον τρόπο δίνονται τα πτυχία και κάθε πρακτική, ακόμα και παράνομη, για την απόκτησή τους θεωρείται κατόρθωμα.
Ας μην κλείνουμε τα μάτια. Η πανεπιστημιακή κοινότητα δε μας έχει συνηθίσει στο να είναι σχολαστική σε ανάλογα ζητήματα και επέτρεψε, με την ανοχή της, μια αήθη πρακτική.

Σήμερα, λοιπόν, εξαντλεί την αυστηρότητά της με αντιφατικές ενέργειες, αποκλείοντας τους συγκεκριμένους φοιτητές, αρχικώς, από όλα τα μαθήματα για μια εξεταστική και στη συνέχεια αναθεωρώντας τον ίδιο της τον εαυτό. Φυσικά, τέτοιες πρακτικές πρέπει να καταδικάζονται και να τιμωρούνται με σταθερό, λογικό και συνεπή τρόπο. Επιπλέον, όμως, οι κανονισμοί θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν, να μην τηρούνται αποσπασματικά και οπωσδήποτε να κυριαρχεί ο σωφρονιστικός έναντι του κατασταλτικού χαρακτήρα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για νέους ανθρώπους που πάσχουν για το μέλλον τους σε ένα σύστημα σάπιο. Τέλος, θα πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες ασφαλιστικές δικλείδες (ανάθεση καταλλήλων θεμάτων, εποπτεία των καθηγητών κλπ.), ώστε να μη δημιουργούνται ευκαιρίες για αντιγραφή.
Οι φοιτητικές παρατάξεις ενέχονται σε όλη αυτή μεθόδευση, δεδομένου ότι όλοι γνωρίζουν πως μοιράζουν θέματα και εργασίες στους δικούς τους και άρα υποθάλπουν αυτές τις πρακτικές, για τις οποίες σήμερα διαμαρτύρονται, έχουν οι ίδιες καλλιεργήσει και συνεχίζουν να το κάνουν, αν και ο ρόλος τους έχει αποκαλυφθεί.
Αυτό όμως που προέχει, είναι η σε βάθος αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ας γίνει το συγκεκριμένο συμβάν αφορμή για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα και ας μην καταφύγουμε στην προσφιλή τακτική των εξιλαστήριων θυμάτων.

Tομέας παιδείας ”κοινωνίας αξιών”