Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην διακυβέρνηση της χώρας θα περίμενε κάποιος ότι θα προκαλούσαν μεγάλες αντιδράσεις από τους πολίτες, συγκρούσεις και αντιδράσεις στο κοινοβούλιο από όλα τα δημοκρατικά κόμματα, αφύπνιση όλης της πνευματικής ελίτ του τόπου εναντίον της καταστρατήγησης των θεσμών, της απαξίωσης του Συντάγματος, της προσπάθειας χειραγώγησης των εξουσιών, της αυταρχικής αλλοίωσης της παιδείας, του ελέγχου της δημόσιας πληροφόρησης και της δημιουργίας κομματικού στρατού.
Όμως στην ουσία δεν υπάρχει κάποια σοβαρή αντίδραση.
Η αντιπολίτευση προσπαθεί να διαχειριστεί τα εσωτερικά της προβλήματα συνοχής, ο αρχηγός της έχει πέσει στην παγίδα και κοκορομαχεί με τον πρωθυπουργό στο δικό του γήπεδο, όπου η πολιτική εκμαυλίζεται σε πεζοδρομιακού και καφενειακού τύπου ύβρεις και φληναφήματα.
Τα λοιπά κόμματα είναι για γέλια από πλευράς πολιτικής πρότασης και ψάχνονται που θα κολλήσουν, ώστε τα στελέχη τους να συνεχίσουν την παρασιτική τους επιβίωση.
Οι πολίτες προσπαθούν να διαχειριστούν την θλιβερή καθημερινότητά τους και αδιαφορούν για την πολιτική, έχοντας αποδεχθεί παθητικά τα αδιέξοδα.
Αδιαφορούν όμως και για τις υποχρεώσεις τους έναντι της πολιτείας, αφού θεωρούν άδικα όλα τα μετρα που έχουν ληφθεί και έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε όλες τις εξουσίες και τους θεσμούς. Καταβάλλουν αγωνιώδεις προσπάθειες για να περισώσουν με κάθε τρόπο κάτι από την λαίλαπα.
Οι λίγοι που εξακολουθούν να ανθίστανται είναι οι γραφικοί της υπόθεσης και ως πότε άλλωστε θα αντέχουν να κάνουν τον δικό τους αγώνα ενάντια στην Λερναια Ύδρα του πολιτικού αμοραλισμού.
Η Ελληνική κοινωνία είναι σε πλήρες κώμμα, στο πιό επικίνδυνο σημείο της μεταπολιτευτικής ιστορίας της, κινδυνεύει να χάσει τα πάντα.
Δεν είναι πλέον θέμα απλής πολιτικής!
Είναι ζήτημα ταυτότητας, πολιτισμού, κοινωνικής συνοχής, αξιών, ανεξαρτησίας και ελευθερίας!
You must be logged in to post a comment.