ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ “ΑΣΚΗΣΗ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ”

Παρακολουθήσαμε την παρουσίαση του νέου αναπτυξιακού νόμου του υπουργού Οικονομίας κ. Σταθάκη για την ανάπτυξη.
“Μεταξύ του διλήμματος ανάπτυξη με χαμηλούς μισθούς, και χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού επιλέγουμε την δεύτερη λύση”.
Το δίλημμα είναι ψευδεπίγραφο και λαϊκίστικο με ασύμπτωτες έννοιες.

Πως θα υπάρξει αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού εάν δεν υπάρξουν δουλειές από την ανάπτυξη. Και για να υπάρξει ανάπτυξη ώστε να μπορέσει να απορροφήσει τα εκατομμύρια των ανέργων, θα πρέπει να υπάρξει ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις, που όχι μόνο δεν υπάρχει αλλά τις πολεμάει. Επίσης να διατεθεί αρκετό και φτηνό χρήμα για επενδύσεις που ούτε αυτό υπάρχει και ούτε είναι φθηνό με τα σημερινά επιτόκια.

Ο νέος αναπτυξιακός νόμος προκρίνει τα φορολογικά κίνητρα έναντι των άμεσων ενισχύσεων, και βάζει πλαφόν στο ύψος των ενισχύσεων που μπορεί να λάβει ένας επενδυτικός φορέας, με μέγιστο όριο ενίσχυσης τα 5 εκατ. ευρώ ανά υποβαλλόμενο επενδυτικό σχέδιο. Σε περίπτωση που ένα επενδυτικό σχέδιο ενισχύεται και από άλλα καθεστώτα, πλην του αναπτυξιακού, λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ποσό ενισχύσεων προκειμένου να ελεγχθεί περίπτωση τεχνητής κατάτμησης του.

Αν και η λογική της μεγαλύτερης διασποράς στην κατανομή του διαθέσιμου χρήματος φαίνεται ότι θα δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες για περισσότερους, δεν στηρίζεται από τις σημερινές δυνατότητες της Ελληνικής οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος για να διαθέσει την κρίσιμη ποσότητα χρήματος, ώστε μέσα από τις πολλές μικρές επιχειρηματικές δράσεις να ξεκινήσει αργά η ανάπτυξη.

Επίσης τα φορολογικά κίνητρα στα οποία αναφέρεται, δεν είναι ικανά να αντισταθμίσουν το σύνολο των επιβαρύνσεων και των κινδύνων που υπάρχουν στο σύγχρονο Ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον.

Πέραν των ανωτέρω, η κυβέρνηση καλείται να αποπληρώσει ενισχύσεις για εκκρεμή επενδυτικά σχέδια ύψους περίπου 2,5 δισ. ευρώ από τα 3,5 δισ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα είναι η συνολική κρατική συμμετοχή. Άρα για πια διαθεσιμότητα χρήματος μιλάμε;

Κύριε Σταθάκη, εάν δεν διασφαλίσετε νομοθετικά την σταθερότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, την μείωση των δαπανών του κράτους που κανιβαλίζει τους διαθέσιμους πόρους για κάθε μορφής επένδυση, την διάθεση φθηνού χρήματος από τις τράπεζες που εξακολουθούν να έχουν τις παθογένειες τους, την βελτίωση του θεσμικού πλαισίου για τις επενδύσεις, ώστε να είναι ελκυστικό να έλθουν ιδιωτικές επενδύσεις αλλά και να μπορούν να δρουν επικουρικά, ιδιωτικές, δημόσιες και μικτές, όλα όσα σχεδιάζετε απλά θα μείνουν ανερμάτιστες εξαγγελίες για εσωτερική κατανάλωση και το λίγο πολύτιμο, διαθέσιμο χρήμα, θα διασπαθιστεί χωρίς αποτέλεσμα!

Η αχίλλειος πτέρνα όλου του πολιτικού συστήματος ήταν και εξακολουθεί να είναι, η “σχεδίαση επί Χάρτου”.
Καμία αντίληψη της πραγματικότητας, ανερμάτιστοι στόχοι, έλλειψη ρεαλιστικού χρονοδιαγράμματος και ανακολουθία διατιθέμενων μέσων και σκοπών.

Η δε ισχύς κάθε νομοθετικού πλαισίου συναρτάται και με την βραχύχρονη συνήθως θητεία κάθε υπουργού, που ποτέ δεν πρόλαβε ούτε ανέλαβε το κόστος να εφαρμόσει με αξιοπιστία, να ελέγξει και να μας παρουσιάσει με υπευθυνότητα τα αποτελέσματα των σχεδίων του!