Ας διδαχθούμε όλοι από την επιτυχία της σύλληψης “ΜΑΖΙΩΤΗ”

Πολλές απόψεις, κριτικές και θεωρίες ακούστηκαν και θα συνεχίζουν να ακούγονται για τη σύλληψη του Μαζιώτη.

Όποιος έχει κάποια εμπειρία από οιασδήποτε μορφής επιχειρησιακή δράση σε αστικό περιβάλλον (να εμπλέκονται δηλαδή εκεί απλοί πολίτες), σε ταχύτατα μεταβαλλόμενες συνθήκες, με βίαιες και ενστικτώδεις αντιδράσεις, γνωρίζει ότι ο σχεδιασμός λειτουργεί στα στάδια της προετοιμασίας και στα πρώτα στάδια της δράσης. Το συνηθέστερο και αναμενόμενο είναι να ανατραπούν όλα, να υπάρξουν πολλοί συγκυριακοί παράγοντες και να ακολουθήσει μία απρόβλεπτη κλιμάκωση. 

Συνεπώς, για να αντιμετωπισθεί μία κρίση τέτοιας μορφής με επιτυχία και χωρίς θύματα, χρειάζονται ιδιαίτερες ψυχικές ικανότητες, επιχειρησιακή ευφυία, επαγγελματισμός, σωστή εκπαίδευση και κατάλληλη ηγεσία στο πεδίο, που να μπορεί να διαχειρισθεί τους κακούς συγκυριακούς παράγοντες και να εκμεταλλευθεί έγκαιρα και αποτελεσματικά τους ευνοικούς.

Επίσης, οι άνθρωποι της δράσεως γνωρίζουν καλά ότι, κάθε μορφής επιχειρησιακή δράση, κρίνεται πάντα εκ του αποτελέσματος. Σκεφτείτε ότι ενδεχόμενα νικητής στο Βατερλώ θα ήταν πιθανώς ο Ναπολέων και οι ιστορικοί θα εκθείαζαν ακόμη περισσότερο την ευφυΐα του και την μαχητική του ικανότητα, εάν συγκυριακά δεν είχαν καθυστερήσει οι Πρώσοι να έλθουν στο πεδίο της μάχης.

Συνεπώς εκ του αποτελέσματος και μόνο, ήταν τεράστια επιτυχία η σύλληψη Μαζιώτη. Επίσης λόγω των επιχειρησιακών και τακτικών δυσκολιών της συγκεκριμένης επιχείρησης, αναδεικνύεται και η επιχειρησιακή ικανότητα και ετοιμότητα των συγκεκριμένων μονάδων της αστυνομίας, καθώς και η ηγεσία που ασκήθηκε στο συγκεκριμένο πολύπλοκο πεδίο δράσης.

Συνεπώς αξίζει ένα μεγάλο ΕΥΓΕ στις επιχειρησιακές δυνάμεις της αστυνομίας.

Αυτοί που θα πρέπει να διδαχθούν από αυτή τη κρίση είναι πρώτα απ’ όλα ο ‘’πρωτάρης’’ υπουργός σε τέτοιες δουλειές, που προσπάθησε άγαρμπα να φωτισθεί από το σθένος και τις ικανότητες των επιχειρησιακών μονάδων και επιδίωξε να εκμεταλλευθεί την επιτυχία με τρεις τρόπους:
Πρώτα τοποθετώντας τον εαυτό του στο κέντρο της προσοχής, μετά εκθειάζοντας την αποφασιστικότητα του κ.Σαμαρά για να έχει την εύνοια του και τρίτον υπερ-φωτίζοντας με άκαιρα και υπερβολικά σχόλια τη δράση των ανδρών της αστυνομίας, για να λάμψει κι ο ίδιος από αυτό το φως, εξ αντανακλάσεως (ετερόφωτος).

Επίσης, κάποιοι εκ της αντιπολίτευσης θα πρέπει να αντιληφθούν το θεσμικό τους ρόλο, όπως π.χ, ο κ. Στρατούλης, ο οποίος δεν κατάφερε να κρύψει τα συναισθήματά του, αποδίδοντας τη σύλληψη ‘’σε λάθος της ομάδας Μαζιώτη’’ (sic).  Μας προβλημάτισε η ρητορική του που παραπέμπει μάλλον σε ‘’spoke person’’ της ‘’ομάδας Μαζιώτη’’, παρά σε βουλευτή κοινοβουλευτικού κόμματος και μάλιστα της αντιπολίτευσης που ενδεχόμενα αύριο να είναι κυβέρνηση, (αναρωτιόμαστε τι θα γίνει εάν δούμε το κ. Στρατούλη Υπουργό Δημόσιας Τάξης).

Επίσης πρέπει να προβληματισθούμε και να διδαχθούμε όλοι εμείς, γιατί από την ενεργητική τοποθέτησή μας και τη δημόσια συμπεριφορά μας θα εξαρτηθεί η δημόσια γενικευμένη κατακραυγή κατά της τρομοκρατίας. Σας θυμίζω την δυναμική εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας που ξεκίνησε με μεγάλη αποφασιστικότητα και αξιοπρέπεια ο Γιώργος Μομφεράτος, με το σύνθημα ‘’φθάνει πια’’, κατά της 17 Νοέμβρη (που είχαν σκοτώσει το πατέρα του) και πόσο αποτελεσματική ήταν αυτή του η στάση στο να ξυπνήσει συνειδήσεις και να προκαλέσει αποφάσεις και δράσεις.

Στέλιος Φενέκος
αντιπρόεδρος της “κοινωνίας αξιών”