Γιατί η “κοινωνία αξιών” διαφέρει; 3ον: ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΞΗ

Η ‘’κοινωνία αξιών’’ εκφράζει σήμερα μία σύγχρονη, ρεαλιστική ριζοσπαστική ιδεολογία, στον αντίποδα των ξεπερασμένων και αναποτελεσματικών πολιτικών, αλλά και των α-πολιτικών επικοινωνιακών επινοήσεων!

Στο σύνολο της διαμορφωμένης μετα-ιδεολογίας της, ενστερνίζεται την αντίληψη της ‘’ριζικής εναντίωσης’’ στο παθογενές σύστημα. Αντιτίθεται στην ‘’λογιστική μικρο-διαχείριση’’ που κυριαρχεί στη συγκυβέρνηση, όπου η πολιτική έχει καταρρεύσει, όπως και οι ιδεολογίες.

Οι προσπάθειες μας στηρίζονται σε αξίες και διέπονται από το πνεύμα ενός πολυδιάστατου, καθολικού εκσυγχρονισμού. Η οικονομία είναι μία μόνο από τις συνιστώσες της κοινωνικής ζωής. Η οικονομία πρέπει να υποστηρίζει ένα ευρύτερο σκοπό, την ‘’κοινωνική και την ατομική ευημερία’’.

Οι αρχές και οι αξίες πάνω στις οποίες στηρίζεται αυτή η μετα-ιδεολογία είναι:
• Οι αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού, όπως:
– Το “κοινό καλό”,
– Η “θετική θεώρηση της ελευθερίας”.
– Η “ισότητα των ευκαιριών για όλους” και η επιδίωξη για ”ισότητα αποτελεσμάτων”.
– Η δυνατότητα του κράτους να παρεμβαίνει υπέρ των μη προνομιούχων.
• Ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας στις προτάσεις, στις λύσεις και στις δράσεις.
• Ο κινηματικός χαρακτήρας που πρέπει να διατηρηθεί για να μη γίνει η ‘’κοινωνία αξιών’’ μέρος του κατεστημένου συστήματος.
• Η κοινωνική δικαιοσύνη.
• Η διάκριση μεταξύ του σκληρού πυρήνα εθνικής κυριαρχίας που δεν εκχωρείται και της μαλακής περιφέρειας που μπορεί να εκχωρηθεί στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση.
• Οι σταθερές πολιτιστικές και πνευματικές αξίες που κληρονομήσαμε.
• Η πατρίδα, ως ένα από τα βασικά στοιχεία στη διαμόρφωση της νέας μετα-ιδεολογίας.
Και όπως περιγράψαμε στο δεύτερο σημείωμα, υποκείμενο της πολιτικής αυτής μετα-ιδοελογίας, δεν είναι η τάξη, η φυλή ή το άτομο, αλλά ο ‘’άνθρωπος – πολίτης’’ με την έννοια της ‘’ύπαρξης’’, που ζει τη ζωή του ως κοινωνικό και πολιτικό όν, με φυσικά και συμβατικά δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Σε αυτές τις αρχές και αξίες βασίζεται και η διαχείριση:
• Της ανεκτικότητας στην ποικιλομορφία και στη διαφορετικότητα, με την εφαρμογή ενός σαφούς και σταθερού θεσμικού πλαισίου για την καλή διευθέτηση των αναπόφευκτων συγκρούσεων που θα υπάρξουν, λόγω αυτής της ανεκτικότητας, μεταξύ των διαφόρων κέντρων εξουσίας και των διαφορετικών αξιών σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.

Στέλιος Φενέκος, αντιπρόεδρος της ‘’κοινωνίας αξιών’’