Ουκρανική κρίση: Μόνη λύση η διεθνής διάσκεψη στον ΟΗΕ για ειρηνική διευθέτηση της κρίσης

Πολύ πριν κλιμακωθεί η κρίση στην Ουκρανία η “κοινωνία αξιών” πρότεινε στην Ελληνική κυβέρνηση να υποβάλει έγκαιρα ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την διέξοδο στο πρόβλημα της Ουκρανίας.

Αντ’ αυτού, ο μονίμως εκτός τόπου και χρόνου Υπουργός των Εξωτερικών, αποφάσισε ότι η επίσκεψη στα Σκόπια ήταν πιο σοβαρή από την κρίση της Ουκρανίας. Τελικά αποδυνάμωσε τελείως το ρόλο της Ελλάδος κάνοντας το μεγαλύτερο λάθος να επισκεφθεί την Ουκρανία, να χαιρετήσει τη ναζιστική κυβέρνηση που δεν έχει νομιμοποίηση ούτε στην ίδια την Ουκρανία και να προτείνει αφελώς να γίνει διεθνής διάσκεψη για την επίλυση των οικονομικών προβλημάτων της”

Μα δεν κατάλαβε πια είναι τα πραγματικά γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά ζητήματα που υπάρχουν στην Ουκρανική κρίση και ότι δεν προσφέρονται για αφελείς και άχρηστους προσωπικούς επικοινωνιακούς λόγους, που εκθέτουν τη χώρα;

Εκτός αν λειτούργησε αφελώς ως “λαγός” κάποιου άλλου! Γιατί μοιάζει απίθανο να μην συνεννοήθηκε με την ΕΕ και τη Γερμανία για την επίσκεψη αυτή. Εδώ τους ρωτάμε για το πως θα αναπνεύσουμε, δεν θα ρωτούσε για μία τόσο σοβαρή ενέργεια;

Η Ελλάδα έχει ακόμη τις δυνατότητες και τα περιθώρια για να προτείνει ένα σχέδιο ειρηνικής διαχείρισης της κρίσης.

Αναδημοσιεύουμε τι γράψαμε από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η κρίση, γιατί η αξιολόγηση μας για τη Ρωσία και τη Δύση επαληθεύεται και γιατί εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι μόνο στο επίπεδο του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας μπορεί να διερευνηθεί και να αποφασισθεί πλέον, κάποια αξιοπρεπής για όλους και βιώσιμη λύση.

“…Η κρίση στην Ουκρανία ανάδειξε για μια ακόμη φορά τα αδιέξοδα της Ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής. Ανάδειξε επίσης και το έλλειμμα εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος, αφού δεν εκμεταλλεύθηκε την Ελληνική Προεδρία (έστω κι αν σήμερα ρόλο συντονιστού έχει η Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας) για να προβάλλει ένα σχέδιο υπέρ της εκτόνωσης της κρίσης και της σταθερότητας στη περιοχή.

Συγκεκριμένα, η παρακίνηση της Ουκρανίας να στραφεί στην Ευρωπαϊκή σφαίρα επιρροής ήταν πολιτικά άγαρμπη και βιαστική, ενώ βασίσθηκε σε μία λάθος υπόθεση: “Ότι η θέληση ενός μέρους του Ουκρανικού λαού θα μπορούσε να δημιουργήσει την πίεση στη κυβέρνηση για μια φιλοευρωπαϊκή πολιτική, με την υπογραφή της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου με την Ευρώπη, δίνοντας την δυνατότητα στις εξαγωγικές ευρωπαϊκές χώρες να διεισδύσουν σε μία μεγάλη αγορά, στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας.”

Παραβλέφθηκε, όμως, ότι η Ουκρανία είναι όμηρος των ενεργειακών διευθετήσεων, από τις οποίες εξαρτάται η Ευρώπη, των ζωτικών αναγκών της που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καλύψει η Ευρώπη, της γεωστρατηγικής της θέσης και οπωσδήποτε της εθνολογικής της σύνθεσης.

Στην Ουκρανία βλέπουμε να συγκρούονται κρίσιμα γεωστρατηγικά συμφέροντα, που περιλαμβάνουν πολλά επί μέρους στρατηγικά θέματα με λιγότερο σημαντική την επιφανειακή και επιπόλαια Ευρωπαϊκή προσέγγιση για την επίτευξη περιορισμένων τακτικών οικονομικών στόχων.

Η αμερικανο-ρωσική γεωστρατηγική αντιπαράθεση στην Μαύρη Θάλασσα και την Υπερκαυκασία συνεχίζεται, με θύμα την Ουκρανία αυτή τη στιγμή. Επειδή κάθε προσπάθεια τέτοιας στρατηγικής σημασίας βασίζεται στην διαθεσιμότητα πόρων της κάθε πλευράς, η πλάστιγγα φαίνεται να γέρνει προς τη Ρωσική πλευρά, γιατί έχει μεγαλύτερο ζωτικό ενδιαφέρον για την περιοχή, έχει περισσότερους πόρους να διαθέσει, με πιο αποτελεσματικό τρόπο λόγω εγγύτητας και σε μεγαλύτερη διάρκεια.

Από την άλλη πλευρά η Δύση βρίσκεται σε μία διαρκή στρατηγική υπερεπέκταση, έχει εξαντλήσει τα στρατηγικά της αποθέματα, συντηρώντας χωρίς ελπίδα τα μέτωπα στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στην ευρύτερη μέση ανατολή, προσπαθώντας να ελέγξει και τις χώρες της Υπερκακαυκασίας, ενώ ταυτόχρονα εξακολουθεί να βρίσκεται σε οικονομική κρίση.

Η καλύτερη λύση που έπρεπε να προβάλλει η Ελληνική Προεδρία είναι:
• Να δημιουργηθεί στα πλαίσια του ΟΗΕ διεθνής διάσκεψη για την Ουκρανία και να σταματήσουν τον παρεμβατικό τους ρόλο και να ηρεμήσουν οι μεγάλες δυνάμεις.
• Να σταματήσουν να προβοκάρουν με τον τρόπο τους τη κατάσταση και να αφήσουν τους Ουκρανούς να αποφασίσουν για τη κυβέρνηση που θέλουν.
• Να διεξαχθούν γρήγορα, με μέριμνα του ΟΗΕ (και επιβλεπόμενες από περιφερειακό διεθνή οργανισμό) εκλογές στην Ουκρανία. Οι Ουκρανοί οι ίδιοι ελπίζουμε ότι θα επιλέξουν μία μετριοπαθή κυβέρνηση ευρείας εκπροσώπησης που θα επαναφέρει την ηρεμία στην χώρα.

Η χειρότερη επιλογή για όλους θα ήταν η υπόθαλψη της διάσπασης της Ουκρανίας που θα άλλαζε τους γεωστρατηγικούς όρους σε όλη τη περιοχή, με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια σταθερότητα.”

Στέλιος Φενέκος
Αντιπρόεδρος της ‘’κοινωνίας αξιών’’