Έστω και την ύστατη ώρα, ας μην αφήσουμε να ρίξουν τα κατάλοιπα των χημικών

Κατόπιν συμφωνίας ΗΠΑ – Ρωσίας – Συρίας για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, το οποίο ελέγχθηκε και καταγράφηκε από ειδική ομάδα επιστημόνων χωρίς κανείς να γνωρίζει περισσότερες λεπτομέρειες, ο Οργανισμός για την Απαγόρευση Χημικών Όπλων (ΟΑΧΟ – OPCW) ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2013 ότι είναι «τεχνικά δυνατόν» να καταστραφούν  τα χημικά όπλα της Συρίας στην Μεσόγειο με τη μέθοδο της υδρόλυσης.

Κάποια κατάλοιπα χημικά θα μεταφερθούν σε εργοστάσια ξηράς στη Γερμανία (;) για επεξεργασία και αφού στο παρελθόν η Αλβανία είχε αρνηθεί να αναλάβει την διαχείρισή τους είτε την επεξεργασία τους. Μέχρι σήμερα δεν κατέστη δυνατό σε κανέναν πολίτη να μάθει την ακριβή ποσότητα των χημικών αλλά και το είδος. Η περιοχή που επιλέχθηκε για την αδρανοποίηση των χημικών είναι  τα διεθνή ύδατα ανάμεσα σε Ιταλία, Μάλτα και Ελλάδα χωρίς πάλι να γίνει γνωστό το ακριβές στίγμα.

Ήδη οι αντιδράσεις σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο είναι πολλές. Οι κάτοικοι της Κρήτης εύλογα ανησυχούν και διαμαρτύρονται, τα εμπορικά επιμελητήρια των τεσσάρων νομών της Κρήτης έχουν αποστείλει επιστολές διαμαρτυρίας στον ΥπΕξ. κ. Βενιζέλο ενώ το θέμα έχει φτάσει και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ερώτηση Ευρωβουλευτών του Ευρωπαϊκού Νότου (Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα, Κύπρος).

Η “κοινωνία αξιών” είναι καθολικά αντίθετη στην οποιαδήποτε απόρριψη χημικών-τοξικών αποβλήτων στην κλειστή θάλασσα της Μεσογείου. Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι τεράστια αφού:

1. Δεν αξιοποίησε το επαρκές νομικό πεδίο που υπάρχει στο Διεθνές Δίκαιο για να τεκμηριώσει την άρνηση της στη απόρριψη των καταλοίπων της υδρόλυσης στη Μεσόγειο, σε περίπτωση που περιέχουν τοξικές και επιβλαβείς ουσίες για το περιβάλλον, έστω και αν δεν έχει προχωρήσει στον καθορισμό ΑΟΖ με τα εμπλεκόμενα κράτη.
2. Δεν έχει προβεί σε καμία επίσημη διαμαρτυρία είτε προς τον ΟΗΕ, είτε προς την ΕΕ και εμφανίζεται να παρακολουθεί σιωπηλή και παθητικά τις εξελίξεις.
3. Δεν έκανε καμία συγκριτική μελέτη για την διαχείριση των χημικών και δεν απαίτησε την εφαρμογή άλλων πιο πρακτικών και καθαρών λύσεων, όπως ενδεχόμενα την μεταφορά όλων των χημικών στα κατάλληλα εργοστάσια επεξεργασίας, που παρουσιάζει μεγαλύτερα πλεονεκτήματα.
4. Δεν απαίτησε την επιβίβαση επιστημονικού προσωπικού από τις χώρες της Μεσογείου, με την συμμετοχή και Ελλήνων επιστημόνων, που να επιβλέπουν επί τόπου την διαδικασία υδρόλυσης και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των υποπροϊόντων.
5. Προσπάθησε να κρατήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας όλη τη διαδικασία,  και τα στελέχη της, είτε φαίνονται «μπερδεμένα» είτε δηλώνουν πλήρη άγνοια.

Κατόπιν των ανωτέρω προκύπτουν πολλά βασανιστικά ερωτήματα που δείχνουν την προχειρότητα με την οποία έγινε ο χειρισμός του ζητήματος αυτού για την ασφάλεια των χωρών της Μεσογείου:

1. Ποίοι ήταν οι λόγοι και με ποια επιστημονικά κριτήρια επιλέχθηκε η συγκεκριμένη περιοχή;
2. Με ποιο τρόπο συμμετέχουν τα εμπλεκόμενα κράτη και η ΕΕ στην παρακολούθηση του εγχειρήματος;
3. Έχουν ορισθεί όρια ασφαλείας και ρήτρες στην περίπτωση που το εγχείρημα αποτύχει;
4. Ποιος έχει την ευθύνη του εγχειρήματος;

Καλούμε πρώτα την Κυβέρνηση να πάρει άμεση και ξεκάθαρη θέση χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές. Από διάφορες πηγές ενημέρωσης γνωρίζουμε ότι το πιο επικίνδυνο και τοξικό φορτίο δεν έχει μεταφερθεί από τη Συρία. Καλούμε τη Κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της έτσι ώστε την ύστατη ώρα να ακυρωθεί αυτό το «έγκλημα» κατά των ανθρώπων και του περιβάλλοντος.

Αλέξης Γιαννακούρος, στέλεχος του τομέα περιβάλλοντος της ‘’κοινωνίας αξιών’’