ΑΠΟΨΗ: 30 χρόνια πίσω: με τον “Αντώνη”, τον “Σάκη” και τον “Ανδρέα”

Ακούσαμε τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να παραληρεί, σε μία ομιλία του στη Νεολαία της ΝΔ, με όλα τα στοιχεία του παλαικομματικού λόγου.

Τα φτιασίδια έπεσαν, και τα τύμπανα για την επανασύσταση της λαϊκής δεξιάς ηχούν, επαναφέροντας όλες τις παλιές δοκιμασμένες συνταγές , του διπολισμού (δεξιά εναντίον αριστεράς), της κινδυνολογίας (Καραμανλής ή τανκς), του λαϊκισμού και των κολακευτικών καλολογικών επιθέτων (περήφανοι Έλληνες κλπ).

Η φωνή αδικαιολόγητα ηχηρή, άλλοτε παλλόμενη με ενθουσιασμό από την εκφορά των συνθημάτων, άλλοτε παλλόμενη χωρίς λόγο, μόνο και μόνο γιατί ο ομιλητής πίστευε ότι έτσι θα ξεσηκώσει τα πλήθη, που δεν τον απογοήτευσαν, ανταποκρινόμενοι πειθήνια στο κάλεσμα με τις γεμάτες οργανωμένο ενθουσιασμό φωνές τους, έστω κι αν αυτά που ακούγονταν ήταν ατεκμηρίωτα ευχολόγια, αβάσιμες υποσχέσεις, στερεότυπα,  λέξεις ατάκτως ειρημένες,  λέξεις κενές νοήματος.

Προφανώς, οι επικοινωνιολόγοι πρέπει να του είχαν πει ότι, οι λέξεις που είναι ‘’πιασάρικες’’ σήμερα είναι η ‘’μεταρρύθμιση’’ (έχανε κανείς τον λογαριασμό πόσες φορές την επανέλαβε), η ‘’πατρίδα’’ και το ‘’πατριωτικό’’, που τις επαναλάμβανε καταχρηστικά για την πρόκληση επιφωνημάτων, και ‘’η συμμετοχή’’ (όπως μας δείχνει καθημερινά ότι ενστερνίζεται, με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, με τις βιαστικές ψηφοφορίες μέσα στη νύκτα, με τα νομοσχέδια με ένα άρθρο, κλπ).

Η αυτοακύρωση σε όλο της το μεγαλείο. Η διάσταση λόγων και έργων όπως την έχουμε βιώσει πολλές φορές στο παλαιοκομματικό πολιτικό παρελθόν της χώρας.

Άκουγες έκπληκτος, αναλογιζόμενος: Δεν μπορεί να είναι το μέλλον της χώρας αυτό. Δεν πρέπει να ξανακυλήσουμε στα ίδια και χειρότερα. Προς τι οι κόποι και οι θυσίες όλων αυτών των ετών;

Αλήθεια, πόσο υπερήφανοι ένοιωσαν, ως νέοι πολίτες, ο Σάκης και ο Ανδρέας, που τους πήγαν σήμερα 30 χρόνια πίσω, ενώ απ΄ έξω, 1,5 εκατ. νέοι δεν έχουν δουλειά;

Στέλιος Φενέκος

(Η γελοιογραφία είναι του Δημήτρη Χαντζόπουλου, από ΤΑ ΝΕΑ, 26.6.2012.)