Εθνική ομοψυχία και συνεργασία για τις αποζημιώσεις

Η σημερινή αυταρχική Γερμανική πολιτική στην Ευρωζώνη, πυροδότησε αντιδράσεις σε όλη την ΕΕ και στην Ελλάδα, που σε ένα βαθμό εκφράζονται με την διεκδίκηση:

• των πολεμικών αποζημιώσεων των θυμάτων που δολοφονήθηκαν, των πόλεων και των χωριών που καταστράφηκαν,
• του κατοχικού δανείου και των επανορθώσεων που σχετίζονται με την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας στην κατοχή. H Ελλάδα πλήρωσε το 113% του ΑΕΠ, όταν το Βέλγιο έδωσε το 24%, η Νορβηγία το 69% και η Ολλανδία το 17%,
• των αποζημιώσεων που συνδέονται με την κλοπή των αρχαιολογικών θησαυρών από τα ναζιστικά στρατεύματα.

Για τα εγκλήματα αυτά, οι μεταπολεμικές γερμανικές κυβερνήσεις κατέβαλαν στην Ελλάδα πολύ λίγα χρήματα, σε σχέση με τα πραγματικά διεκδικούμενα. Συγκεκριμένα, αν και είχαν επιδικασθεί 7,1 δις δολ. έναντι απαιτήσεων 14 δις, της έδωσαν :

• ποσότητες βιομηχανικού υλικού αξίας 10.255.000 μάρκων,
• εμπορικά πλοία αξίας 492 χιλ. στερλινών (7.5 εκατ. μάρκων),
• μερικές δόσεις για το κατοχικό δάνειο,
• 115 εκατ. Γερμανικά μάρκα το 1960, που επιδικάστηκαν σε Έλληνες πολίτες. Την κατανομή ανέλαβε να κάνει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Υπάρχουν όμως και ευθύνες από την πλευρά της Ελλάδος στην διαπραγμάτευση και στην διεκδίκηση των αποζημιώσεων και των επανορθώσεων. Και συγκεκριμένα:

• Οι εθνικοί μας αντιπρόσωποι που πήγαιναν τότε στο Παρίσι ήταν απροετοίμαστοι για τις διαπραγματεύσεις.
• Κάποιοι μάλιστα, δεν έκαναν καθόλου καλά την δουλειά τους στη Γερμανία και κατηγορούνται για παράνομο πλουτισμό από την εκμετάλλευση της διαδικασίας αποζημιώσεων, εις βάρος των χρημάτων που μπορούσαν να διεκδικήσουν για την χώρα μας.
• Το 1959, η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, ανέστειλε την λειτουργία του Ελληνικού Γραφείου Εγκληματιών πολέμου και έστειλε τους 800 φακέλους που υπήρχαν στην Ελλάδα κατά γερμανών αξιωματικών, στην “Δικαιοσύνη” της Δυτικής Ομοσπονδιακής Γερμανίας, για να ασκήσουν δίωξη στους ομοεθνείς τους. Φυσικά δεν καταδίκασαν κανένα, αλλά τους απελευθέρωσαν.
• Η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή έστειλε επίσης τον Μάξ Μέρτεν στη Γερμανία (είχε καταδικασθεί σε 25 χρόνια για τις δολοφονίες και την ληστεία των Εβραίων), για να εκτίσει εκεί την ποινή του, αλλά τον απελευθέρωσαν!
• Είναι ευρέως γνωστή η φήμη για συμφωνία Καραμανλή-Αντενάουερ, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα παραιτείται των διεκδικήσεων για τις αποζημιώσεις.

Έκτοτε και ως το 1961 ‘’οι Γερμανοί δεν έστειλαν στην Ελλάδα ούτε ένα μάρκο’’!

Σύμφωνα με τα γνωστά δημοσιευμένα στοιχεία, η Ελλάδα δεν εμφανίζεται πουθενά να παραιτήθηκε από τις αξιώσεις της.

Πλην όμως, για να μην συμβούν λάθη τακτικής στον χειρισμό της υπόθεσης με όρους επιτυχίας για την ελληνική πλευρά, χρειάζεται συνολική και σε βάθος μελέτη των επισήμων στοιχείων της διαφοράς μας με τη Γερμανία, από εξειδικευμένη διακομματική ομάδα νομικών, για να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις.

Και βέβαια χρειάζεται εθνική πολιτική ομοψυχία στο ζήτημα αυτό, ώστε να φανεί η σθεναρή αποφασιστικότητα της Ελληνικής πλευράς στο σύνολό της, να διεκδικήσει αυτό που δικαιούται.

Στέλιος Φενέκος