ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ EUROGROUP

                                         Τετάρτη 28  Νοεμβρίου 2012

    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ EUROGROUP

Η χθεσινή συμφωνία, που έγινε σε επίπεδο Eurogroup, βοήθησε την χώρα μας να αποφύγει τη στάση πληρωμών  και την πτώχευση. Ο κίνδυνος όμως εξακολουθεί να παραμένει.  Η διαπίστωση που προκύπτει εύκολα, είναι  ότι το πιο κρίσιμο στοιχείο για την υλοποίηση του προγράμματος είναι η ανάπτυξη που απαιτείται να επιτευχθεί. Πως όμως θα αντιστραφεί η συρρίκνωση της οικονομίας, από την στιγμή που δεν  προβλέπεται να διατεθούν στην αγορά επαρκή κεφάλαια;

Τα κρίσιμα ερωτήματα που παραμένουν όμως είναι πολύ περισσότερα. Συγκεκριμένα:

• Πώς θα υλοποιηθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Οι εισροές κεφαλαίου θα είναι επαρκείς για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα τους; Ποιοι θα χρηματοδοτηθούν άμεσα και με ποια κριτήρια; Οι μικρομεσαίοι ή οι “συνήθεις” ύποπτοι με τις εκλεκτικές συγγένειες;
• Από την απομένουσα ρευστότητα του συστήματος, θα υπάρξει κατά προτεραιότητα μέριμνα για τις πληθυσμιακά ευπαθείς ομάδες (ηλικιωμένοι, ασθενείς κλπ), μέσω της χρηματοδότησης του τομέα υγείας;
• Από ποιες πηγές θα προέλθει η χρηματοδότηση για το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων και πόσο θα επηρεάσει την ανακεφαλαιοποίηση;. Τι δυσμενείς επιπτώσεις θα υπάρξουν στα ήδη εξασθενημένα ασφαλιστικά ταμεία;
• Θα συνεχίσει στο μέλλον να συμμετέχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα εάν δεν επιτευχθεί η επαναγορά ομολόγων και η προβλεπόμενη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας;
• Θα μπορέσει η ελληνική οικονομία να αναπτύσσεται με 4%-4,5% και παραπάνω κάθε χρόνο από το 2014 και μετά, για χρέος ίσο με το 124% του ΑΕΠ μέχρι το 2020;
• Θα επιβεβαιωθούν οι εξαιρετικά  αισιόδοξες προβλέψεις της κυβέρνησης, για πρωτογενές πλεόνασμα τα επόμενα χρόνια, αρχής γενομένης από το 2013;
• Θα ολοκληρώσουν απρόσκοπτα τα κράτη μέλη τις σχετικές εθνικές διαδικασίες που χρειάζονται, ώστε να γίνει η εκταμίευση την 13 Δεκεμβρίου;
• Τι νέα μέτρα θα χρειασθούν αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι ενίσχυσης του διαχωρισμένου λογαριασμού για την εξυπηρέτηση του χρέους, από τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις και τα πρωτογενή πλεονάσματα;

Όπως διαπιστώνουμε, η συμφωνία εξακολουθεί να μεταθέτει τα προβλήματα για το μέλλον, με ημίμετρα σε ότι αφορά την μείωση του χρέους. Ταυτόχρονα διατηρεί χαίνουσα την  πληγή της ελλιπούς χρηματοδότησης για την ανάπτυξη, ενώ θέτει υπερβολικές προϋποθέσεις και στόχους, που είναι εξαιρετικά απίθανο να επιτευχθούν. Κατά συνέπεια, δεν χρειάζονται θριαμβολογίες και υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις από την κυβέρνηση, η οποία πρέπει επιτέλους να αναλογισθεί τις ευθύνες της και να μην δημιουργεί αίολες προσδοκίες, βάζοντας σε συνεχή δοκιμή τις αντοχές της κοινωνίας.